Wat een dag van uitersten was dit zeg. Om te beginnen stonden we al om 6u op. Eigen keuze natuurlijk maar om naar het warmste, diepste en droogste punt ter wereld te gaan, moesten we nu niet per se wachten tot we geroosterd zouden worden.
We aten op de kamer onze laatste restje ontbijt op. We hadden geen koelkast dus probeerden deze nacht alles nog fris te houden in ijs dat je in het hotel kon halen. Om 7u zaten we zoals gepland in de auto. Het was “nog maar” 92°F (34°C). We reden in 45 minuten naar het laatste nationale park van deze vakantie: Death Valley. Onderweg kwamen we zowaar enkele onweerswolken en regen tegen. Verder groeiden er steeds minder plantjes en veranderde het landschap met de minuut. We passeerden als eerste Zabriskie Point: korte klim naar boven voor een fenomenaal uitzicht over de golden canyon.
Er stond nog een wolk voor de zon en op dit vroege uur was het nog goed te doen. We vervolgden naar het Visitor Center. Daar was het wel fris, maar buiten steeg de temperatuur en we wilden toch nog wat zien, dus bleven we er niet lang.
We namen de afslag naar Badwater en stopten even verderop bij golden canyon. Hier gingen ween klein stukje tussen de rotsen in: een prachtig zicht. Door de zon op de bergen leken ze van goud.
Daarna reden we Artist Drive waar we Artist’s Palette passeerden: het leek wel of iemand de bergen geschilderd had met roze, paars en groen.
Daarna Devils Golf Court: een zeer raar, vlak landschap met kleine kratertjes van zout. Toen we even alleen waren en het doodstil was, kon je het zout horen kraken.
Aan het einde van de weg (nog maar eens 11 mile steeds naar beneden gereden tot we het laagste punt bereikten) kwam badwater: een immense zoutvlakte. Het was intussen bijna 10u, daarna wordt afgeraden nog te wandelen. Het was nog een stukje wandelen … een heel stukje om tot aan het echte zout te komen. Maar we hielden vol, smeerden ons onderweg al stappend in (de zon brandde) en dronken een fles water. Net toen wij aankwamen, was iedereen aan het terugkeren: we hadden het hele uitzicht voor ons. Super ! We moesten ook de bijna 1500 stappen terug, nu tegen de zon in. Een boven-Liesbet inspanning eigenlijk, maar goed: het was de laatste. In de auto zagen we dat het intussen 118°F (47,8°C) was. Voor het half 11 was, hadden we al 3L water/sportdrank binnen en wat zoute koekjes gegeten (wij hebben goed geluisterd naar de parkrangers). Toen hielden we het wandelen voor bekeken.
Bij het buitenrijden van het park, namen we nog de afslag voor Dante’s View, helemaal boven op de top: alweer een fenomenaal uitzicht, niet op foto vast te leggen.
Na een 2u durende rit, reden we Las Vegas binnen, het andere uiterste. We reden feilloos de parking van ons hotel op en checkten snel in. De kamer leek een suite vergeleken met waar we tot nu toe zaten. Alles uitpakken, een douche nemen en alweer op weg : het hotel verkennen. We kwamen ogen te kort: het grootste deel wordt in beslag genomen door goktoestellen, daarrond wel 30 eetgelegenheden, bars, winkeltjes en een arcade (lunapark). Een rollercoaster rijdt door het hotel. We vonden een restaurant met een glutenvrij menu en zaten om 5u al allemaal achter een zeer smakelijke burger.
Om 7u hadden we tickets voor KA van Cirque du Soleil, een show die speelt in het hotel naast ons. Dit was zowat de beste deal van deze vakantie: door al 2 jaar af en toe een gratis spelletje te spelen op facebook had ik 2 gratis tickets en 2 voor de prijs van 1 bijeengespaard (prijs was anders makkelijk meer dan 700€ geweest voor ons 4). We kwamen in een kei-tof theater terecht en zagen een wervelende show met een podium dat werkelijk alle kanten op kon en waanzinnige acts. Zoek het maar eens op (vooral het stuk met de ronddraaiende kooien ! Mijn foto’s zullen niet veel voorstellen.
We wandelden nog wat over de strip, waar gigantisch veel volk rondliep en het nog steeds drukkend warm was. Maar we zijn moe en gaan maar op tijd slapen. Iedereen lijkt hier nog ettelijke uurtjes door te gaan, dus die liggen er morgen nog in als wij weer op weg zijn.
Tot morgen
Liesbet